Roosteren

Openluchtmuseum

De Midden-Limburgse Maasdalhoeven maken van Roosteren een klein openluchtmuseum. Strenge eenvoud én deftige voornaamheid zijn typisch voor deze hoeven. Het Kasteel Eijckholt, vroeger een katholiek klooster, en kasteel Ter Borch zijn andere opvallende gebouwen.

Verdeeld

De Maas is in Roosteren de westgrens én meteen ook de landsgrens. Waterwin- en natuurgebied De Rug scheidt Roosteren van de Maas en beschermt het dorp tegen hoogwater. Dat doet het tussen 1925 en 1934 aangelegde Julianakanaal ook. Het kanaal scheidt Oud-Roosteren van Roosteren.

Langs de Maas liggen twee woonkernen Kokkelert en Visserweert. Bij de hoeve Kokkelert is na de Tweede Wereldoorlog de Mariakapel gebouwd, als dank aan Maria voor het beschermen van de buurtschap. Visserweert is een klein dorpje met compacte bebouwing aan de Maas. Het is een beschermd dorpsgezicht. Hier concentreerde zich vroeger de visserij op de Maas.
Bij de brug over de Maas ligt de Schansberg, een overblijfsel van de versterkingen van de stad Maaseik aan de overkant. 

Geschiedenis

Oud-Roosteren is de oorspronkelijke kern. Dit dorpje ontstond waar de Rode Beek, de Suestra, en de Geleenbeek bij elkaar kwamen. De naam Roosteren koppelt men aan schrijfwijzen als Rufsusteren en Rosusteren; een rode aan de Suestra of de Rug aan de Suestra.
Oud-Roosteren is een lintdorp en lijkt op een vroegmiddeleeuwse landbouwnederzetting. Hier lag ook de oudste kerk, die al in 1201 werd vermeld. In 1843 werd er een nieuwe kerk gebouwd in het gehucht Scheiereynde. De Sint Jacobus de Meerderekerk is een zogenaamde waterschapskerk, een kerk die met financiële steun van de overheid werd gebouwd. Rond deze kerk ontwikkelde zich een nieuwe dorpskern, Roosteren.