Sint Joost
St. Joost is een dorp dat is ontstaan rond het voormalig Caulietenklooster uit de 13e eeuw. De naam St. Joost is ontleend aan de heilige Judocus. Tot 1989 was het dorp verdeeld tussen de gemeenten Maasbracht en Echt. Sinds een gemeentelijke herindeling in dat jaar hoort het dorp bij de gemeente Echt.
Kloosterhof
De Kloosterhof, een Rijksmonument, gebouwd op de overblijfselen van het oorspronkelijke Caulietenklooster, is in 2014 grondig verbouwd en uitgebreid tot een zorgcentrum voor verstandelijk gehandicapten, het Thomashuis en de Herbergier, waar dementerende ouderen wonen. De kloosterkerk, waar tot 1748 nog de heilige Mis werd gelezen, is afgebroken evenals het kapelletje dat gewijd was aan St. Joost. Dit stond ongeveer op de plaats waar in 2002 de huidige Theresiakapel werd gebouwd, op de hoek van de Bosweg en de Caulietenstraat.
Schrevenhof
Schrevenhof ('s Gravenhof), gelegen aan de Schrevenhofsweg, is van oorsprong een leenhoeve uit de 13e eeuw en was in het bezit van de graven en later hertogen van Gelre. De huidige gebouwen van deze hoeve stammen uit de 17e tot de 19e eeuw.
Bevrijd maar verwoest
Op 20 en 21 januari 1945 raakte het dorp zwaar beschadigd tijdens de bevrijding door de Britse troepen gedurende Operatie Blackcock. Op 2 mei 2015 werd op de hoek van de Schrevenhofsweg en de Heerdstraat een monument onthuld ter nagedachtenis aan de 17 Britse militairen die bij deze verbitterde slag om het leven kwamen.
De kerk
De huidige kerk van St. Joost, gebouwd in mergel, stamt uit 1959. Voordien fungeerde het gemeenschapshuis aan de Caulietenstraat als kerk. In 2015 is op de plek van het voormalige gemeenschapshuis een volledig nieuw gemeenschapscentrum gebouwd, Het Patronaat.